Antibiotike fir Entzündung vun der Prostata Drüs sinn néideg. Wann d'Krankheet net behandelt gëtt, erhéicht d'Wahrscheinlechkeet vun der Impotenz, Onfruchtbarkeet, Sklerose, Adenom an Drüsabscess.
Wéini a firwat Antibiotike fir Prostatitis gebraucht ginn
Déi bakteriell Form vun der Pathologie gëtt an ongeféier 12-18 fonnt% Patienten. En akuten Prozess gëtt bei 5-9 Männer vun 100 am Alter vun 22-45 Joer diagnostizéiert, e chronesche luesen Kurs - an 8-11% vun de Patienten.
D'Haaptaufgab vun der Antibiotikbehandlung ass d'Aktivitéit vu pathogene Mikroben z'ënnerdrécken. Si entlaaschten Entzündung, Schmerz, normaliséieren d'Funktioune vun der Drüs, verbesseren den Urinfluss an d'Blutzirkulatioun.
D'Diagnostik baséiert op:
- Laboratoire Tester, déi d'Präsenz vu Bakterien am Spermien, Pipi, Prostata-Sekretiounen bestätegen;
- charakteristesch Symptomer;
- Unzeeche vun der Entzündung, reflektéiert an Ännerungen an der Zesummesetzung vum Urin a Blutt.
Wichteg Faktore bei der Auswiel vun engem Antibiotikum
Et ass onméiglech ze soen wat Antibiotike am beschten ass. Bakteriell Entzündung am Prostatagewebe gëtt vu villen Krankheet-verursaache Organismen verursaacht, sou datt een Medikament effektiv géint eng Zort Keim ass an net nëtzlech géint en aneren.
Nëmmen en Antibiotikum, ausgewielt mat bestëmmte Faktoren berücksichtegt, wäert e positiven therapeuteschen Effekt hunn:
- Typ vu Pathogen (bestëmmt duerch bakteriologesch Analyse vu Mikroflora);
- d'Sensibilitéit vun den identifizéierten Bakterien op spezifesch Antibiotike.
D'causative Agente vu bakterieller Prostatitis kënnen sinn:
- typesch gram-negativ Pathogenen Escherichia coli (Escherichia coli) a Pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas aeruginosa) - 55-80%;
- enterobacteriaceae (Enterobacteriaceae) - 10-30%;
- fecal Enterokokken (Enterococcus faecalis) - 5-10%;
- atypesch Pathogenen - Chlamydien (Chlamydien) - 36%, Trichomonas - 11%;
- ureaplasma (Ureaplasma) a Mykobakterien (Musoplasma) - 20%.
- selten entdeckt Pathogenen - Gonokoken, Pilze, Proteus, Klebsiella, gram-positiv Bakterien - Staphylokokken a Streptokokken.
Fir de Pathogen genau z'identifizéieren, bakteriologesch Inokulatioun oder eng méi informativ Method vun der DNA Diagnostik - PCR (Polymerase Kettenreaktioun) gëtt duerchgefouert.
Wann Dir en Medikament auswielt, berücksichtegt:
- Spektrum vun der Handlung - d'Zuel an d'Zorte vu Pathogenen, déi e spezifescht Antibiotikum ënnerdrécke kann;
- d'Fäegkeet vun enger medizinescher Substanz an der Prostata drüs ze accumuléieren an déi gewënscht Konzentratioun z'erhalen;
- laangfristeg antibakteriell Effekt;
- negativ Reaktiounen an Kontraindikatiounen;
- Methode vun der Verwaltung vum Medikament;
- Wee an Taux vun Ausscheedung aus dem Kierper;
- Dosen a Kombinatioune vun Drogen;
- d'Kapazitéit vum Medikament mat aneren Drogen an Therapiemethoden ze kombinéieren;
- virdrun Antibiotikebehandlung (Ufank an Dauer);
Gruppe vun effektiven Antibiotiken a Rezeptfeatures
Fir datt den Antibiotikum liicht an d'Drüs penetréiert, muss et fettlöslech sinn, schwaach u Bluttproteine binden an an engem alkalesche Ëmfeld aktiv sinn.
Aminopenicillins
Haut gëtt Präferenz fir geschützte Penicilline gegeben, resistent géint d'zerstéierend Handlung vun Enzymen - b-Laktamasen, déi vun der Kockelflora secretéiert ginn. Penicillins si méi effektiv wann se mat Klavulansäure kombinéiert ginn.
Dës Grupp vun Antibiotike funktionnéiert besser an engem akuten onkomplizéierte Prozess a selten Exacerbatioune vun enger chronescher Form vun der Krankheet, wann typesch Pathogenen vun der Pathologie identifizéiert ginn. Si ënnerdrécken net Chlamydien, Mykoplasma, Enterobakterien.
Méiglech Säit Reaktiounen:
- Iwwelzegkeet;
- Diarrho;
- allergescher Ausschlag;
- Jucken;
- Leit mat enger Tendenz zu Drogenallergien kënnen allergesche Schock erliewen.
Cephalosporine
Si handelen op vill Pathogenen, awer net fir laang. Effektiv fir akuter Prostatitis. Si accumuléieren schlecht am Tissu vun der Prostata Drüs, dofir, an engem chronesche Prozess, gi se als "Schock" Grupp vun Antibiotikum fir eng kuerz Zäit benotzt.
Staphylokokken Flora a Clostridia si resistent géint Cephalosporine.
D'Drogen ginn als kleng Toxizitéit ugesinn; nëmmen individuell Intoleranz fir Cephalosporine gëtt als absolute Kontraindikatiounen bezeechent.
Wann de Verlaf vun der Krankheet schwéier ass, oder viru kuerzem mat Antibiotike behandelt gouf, ginn se op d'Benotzung vu Cephalosporine a Kombinatioun mat Aminoglycosiden zréck.
Fluoroquinolone
Si hunn e staarken a laangfristeg Effekt op déi meescht typesch an atypesch Bakterien, dorënner Pseudomonas Aeruginosa (Pseudomonas aeruginosa), Mykoplasma, Chlamydien. Fluoroquinolone kreéieren eng héich Konzentratioun am Prostatagewebe, dofir ginn als éischt Linn Medikamenter fir d'Behandlung vun engem chronesche Prozess ugesinn, ausser a Fäll wou Pathogenen verdächtegt si resistent géint si. Hir Effektivitéit bei der Ënnerdréckung vun Mikroorganismen ass 65 - 90%.
Wéinst dem verlängerten Effekt ginn Fluoroquinolone 1-2 Mol am Dag geholl. Net verschriwwen fir Epilepsie, adolescent Jongen ënner 15 - 16 Joer. Dosen ginn ugepasst bei Männer mat Herz-, Nier-Pathologien, Patienten déi Antidepressiva kréien.
D'Drogen ginn normalerweis gutt toleréiert. An seltenen Fäll, beobachten:
- Ausschlag;
- Jucken;
- Schwellung vun de Stëmmbänner;
- Bauchwéi;
- Iwwelzegkeet;
- Diarrho;
- Insomnia;
- Nervositéit;
- Photosensibiliséierung (Sensibilitéit vun der Haut fir d'Sonn) ënner UV-Bestrahlung.
Macroliden
Déi aktiv Substanzen accumuléieren am betroffenen Prostatagewebe. Macroliden ginn oft an der akuter Form ouni Komplikatiounen an am chronesche Verlaf vun der Krankheet verschriwwen. Héich Aktivitéit vu Makroliden gëtt an der Prostatitis beobachtet, déi duerch Chlamydien verursaacht gëtt. Wéi och ëmmer, si ënnerdrécken net den typesche Pathogen vun der Pathologie - Escherichia coli an atypesch Mikroorganismen - Mykobakterien, Clostridien, Enterokokken.
Negativ Reaktiounen si rar, méi dacks bei Patienten mat Intoleranz zu dëser Grupp vun Antibiotike, eeschte Liewer- oder Nierschued. Selten geschitt:
- Iwwelzegkeet;
- heartburn;
- dysbiose;
- Hives;
- Diarrho.
Aminoglycosiden
Gentamicin huet vill Kontraindikatiounen a verursaacht dacks Säitreaktiounen. Et ass verschriwwen fir Patienten mat engem akuten Kurs vun der Krankheet. D'Medikament ënnerdréckt séier d'Aktivitéit vun de meescht Aarte vu Pathogenen, dorënner atypesch Formen, Pilze a mutéiert Mikroben, déi onsensitiv fir aner Gruppen vun Antibiotike sinn.
Am chronesche Kurs vu bakterieller Prostatitis sinn Aminoglycosiden net verschriwwen wéinst der gerénger Akkumulation (Akkumulatioun) am Prostatagewebe. De Kierper gëtt lues un Gentamicin gewinnt.
De Medikament ass kontraindizéiert fir:
- erhéicht Reaktioun op Aminoglycosiden;
- schwéier Nierfunktioun;
- Léi nët;
- Parkinsonismus;
- Hörbehënnerung;
- Dehydratioun.
Iwwelzegkeet, Anämie, Epilepsie, Schläimkeet an eng schlecht Nierfunktioun kënnen optrieden.
Ansamycins
Si hunn e breet Spektrum vun Aktiounen géint Mikroben. D'Drogen gi gewielt wann d'Prostatitis schwéier ass, mat tuberkuléis Mykobakterien (Koch's Bacillus) - Mykobakterium Tuberkulose.
Tetracycline
Si hunn eng héich natierlech Aktivitéit géint chlamydial a mycoplasma prostatitis. Si accumuléieren an héijer Konzentratioun an de Stoffer vum Organ. Fecal Enterococcus reagéiert net op Tetracyclinebehandlung.
Elo gi se selten verschriwwen wéinst hirer héijer Toxizitéit, der Fäegkeet fir de Spermien ze penetréieren an déi männlech Fortpflanzungszellen ze beaflossen. Nom Enn vun der Therapie sollten 3-4 Méint virum Konzept passéieren.
Negativ Reaktiounen: Darmstéierunge, Iwwelzegkeet, Verschlechterung vun der Leberfunktioun, allergescher Reaktiounen, Candidiasis.
Kombinéiert Behandlung
Wann Prostatitis duerch Trichomonas verursaacht gëtt, Ureaplasma, Mykobakterien, gëtt e kombinéierte Behandlungsregime entwéckelt. Et bitt eng Kombinatioun vu verschiddene Gruppen vun Drogen vir.
Lokal Behandlung
Suppositorien fir bakteriell Entzündung an der Prostata ginn verschriwwen fir d'Effektivitéit vun der Behandlung ze erhéijen. D'Verwaltung vun Antibiotike Suppositorien huet déi folgend Virdeeler:
- séier Pénétratioun an den Tissu vun der Drüs duerch d'Darmwand;
- maximal Akkumulation vun der medizinescher Substanz an der Drüs;
- e Minimum vun Säit Reaktioune, well d'Drogenofhängeger an de Stoffer konzentréiert ass, bal ouni an den allgemenge Bluttkrees penetréieren;
- niddereg Dosen;
- kleng Zuel vu Kontraindikatiounen, einfach Uwendung.
Indikatiounen fir d'Benotzung vun antibakteriell Suppositorien sinn ähnlech wéi déi fir aner Medikamenter Formen - Pëllen, Kapselen, Injektiounen.
Suppositorien enthalen manner Antibiotike wéi Pëllen a Léisungen, sou datt de Verlaaf vun hirer Benotzung méi laang ass.
Lëscht vun allgemeng verschriwwene Suppositorien:
- Suppositorien mat Framycetin (Aminoglycosiden).
- Suppositorien mat Erythromycin (Macroliden).
- Chloramphenicol Suppositorien (aktiv Zutat - Chloramphenicol).
- Suppositorien mat Rifampicin sinn effektiv, déi séier an d'Drüs penetréiert an déi meescht Mikroben zerstéiert. Am Fall vun tuberkuloser Prostatitis dauert d'Behandlung 6-9 Wochen.
Allgemeng Prinzipien vun Applikatioun
Doheem musst Dir d'Prinzipien vun der Benotzung vun antimikrobiellen Drogen befollegen.
- Genau un déi verschriwwene Doséierungen halen, un d'Regime an d'Therapie-Regime halen, wann eng Kombinatioun vun Drogen verschriwwen ass.
- De Kurs vun der Therapie muss komplett ofgeschloss ginn. Wann Dir de Flux vun Medikamenter Substanzen an de prostatic Otemschwieregkeeten ënnerbrach, da gëtt den akuten Prozess séier an chronescher. Déi verbleiwen Mikroorganismen wäerte weider "ënnerierdesch" handelen an Antibiotikresistenz entwéckelen.
- D'Standard Dauer vun der Behandlung ass op d'mannst 8-12 Deeg an der akuter Period, a bis zu 6 Wochen an der chronescher.
- Wann an der akuter Phase, no 3 Deeg Behandlung, d'Péng an d'Temperatur net erofgoen, musst Dir bei den Dokter Rendez-vous kommen.
D'Behandlungsregime fir Prostatitis gëtt entwéckelt a berücksichtegt vill Faktoren. En Antibiotikum dat fir ee Patient funktionnéiert, funktionnéiert vläicht net fir en aneren.